Wie heeft er ervaring met schoolkeuze bij een cluster 2 kind

[Leentje]

Ik ben met mijn zoontje van 3,5 bezig een indicatie te krijgen voor speciaal onderwijs. Hij is een "cluster 2"kind, hij heeft een taal en spraak stoornis. Nu kan ik kiezen of ambulante zorg op reguliere basisschool of naar een speciale school. Ik vind het moeilijk om een keuze te maken. Wie heeft hier ervaringen mee?

Groetjes
Leentje

[moniek]

Hallo Leentje

Onze zoon is nu 7 toen hij in groep 1 zat waren wij bezig om een indicatie te krijgen voor cluster 2 dat lukte. Op de basisschool was hij ondertussen vast gelopen voelde zich vaak onbegrepen door kinderen en juf daardoor was het voor ons niet zo moeilijk om te kiezen voor een esm school de enkschool in ons geval.
Daar heeft hij groep 2 gedaan, dat jaar is hij zo vooruit gegaan, spraak, motoriek, zelfvertrouwen dat hij na dat jaar weer terug kon naar het reguliere onderwijs groep 3 waar hij nu zit met een rugzakje.
Voor hem was dit trajekt goed.

Groetjes Moniek

[Leentje]

Hoi Moniek,
Dankjewel voor je reactie. Mika wordt in oktover pas 4 dus wij weten nog helemaal niet hoe hij het gaat doen op school. Ik vind het nogal een verschil om hem naar speciaal onderwijs te doen omdat de dichtbij zijnste school ongeveer 20 km hier vandaan zit. Na een goed gesprek met onze behandelend logopediste neig ik nu toch naar eerst naar het basisonderwijs en dan Montessori en dan wel met een "rugzakje"we zijn nu toch al met het traject voor de indicatie bezig. Ik vind het wel heel moeilijk maar wil hem nog wel eerst laten kleuteren. Waaraan merkte je dat jullie zoon niet verder kwam? Kun je zijn spraakachterstand omschrijven? Mika begrijp wel alles en zijn laatbegrip is conform zijn leeftijd. Hij spreekt alleen bijna geen woorden goed uit en maakt amper zinnen.
Groetjes
Leentje

[moniek]

Hoi Leentje,
Bij onze zoon lag het probleem met name bij zijn slechte verstaanbaarheid. Hij wilde heel graag van alles vertellen, grote woordenschat, maakte wel zinnen, bij het logopedisch onderzoek bij 't audiologisch centrum scoorde hij bij deze onderdelen allemaal boven gem.Er kwam ook uit dat het een heel intelligent jongetje was.
Maar zijn mondmotoriek was onvoldoende hij had een flinke achterstand in de fonologische ontwikkeling.
Verder liep zijn gehele motoriek achter vanaf zijn 3e had hij al kinderfysio. op school in gr 1 (regulier) wilde hij graag communiceren met klasgenoten omdat ze hem vaak niet begrepen trok hij zich vaak terug uit de groep, buiten spelen vond hij ook steeds minder aansluiting hij was langzamer in rennen e.d. maar ook als hij bv. een spelletje verzon of zo luisterde de kinderen vaak niet naar hem het duurde langer en het was vaak onduidelijk. In de loop van het schooljaar werd het een eenzaam, gefrustreerd mannetje. De juf deed wel haar best maar kon toch niet voorkomen hij zich steeds meer terug trok. Een jongetje begreep onze zoon aardig goed en was eigenlijk zijn 'tolk' voor de andere kinderen en de juf. Daar kwam bij dat ze op school aan pdd-nos gingen denken vanwege zijn gedrag tov de andere kinderen. Uit psychologisch onderzoek is duidelijk uit gekomen dat zijn slechte verstaanbaarheid dit gedrag veroorzaakte.
Toen hij op de Enkschool kwam ongeveer 20 km bij ons vandaan was hij een van de kinderen die redelijk goed te verstaan was. Hij was geen uitzondering meer er waren meer kinderen die niet duidelijk konden praten.
Ook met het buiten spelen kon hij even hard rennen als andere jongens er waren meer kinderen die motorisch niet sterk waren dus hij begon tekenen leuk te vinden zijn tekeningen zagen er niet lelijker uit dan die van andere kinderen. Zijn zwakke kanten vielen op de Enkschool niet meer op hier kon hij gewoon zijn hoe hij was en heerlijk kleuteren. Hij kreeg zijn zelfvertrouwen weer terug dat was heerlijk om te zien.
Het is al met al een heel verhaal geworden kijk maar of je er iets aan hebt?
Groeten Moniek

[Leentje]

Hoi Moniek,
Mika heeft een fikse overbeet en een overbite kortom zijn tanden staan ver naar voren. Daardoor heeft hij moeite om bv de M klank te maken. In hoeverre kon je zoon bepaalde klanken niet maken? Ik neem aan dat hij logopedie heeft gehad. Wat voor oefeningen heb je met hem gedaan? hoe hebben jullie zelf kunnen bijdragen aan zijn spraakverbetering? Wij oefenen momenteel veel met herhaling. Lezen veel en doen spelletjes. Hij doet echt zijn best om ons na te spreken maar heeft daar gewoon veel moeite mee. Mika heeft al 10 maanden logopedie. Bij het audiologisch centrum hebben ze hem anderhalf uur gezien, een aantal testen gedaan, (die overigens niet allemaal afgerond konden worden gezien zijn concentratie) en in september krijgen we pas het psychologisch onderzoek. Kortom na anderhalf uur kreeg ik van de logopediste daar al gelijk het advies om hem naar speciaal onderwijs te doen. Ik schrok daar enorm van omdat onze eigen logopedist het daar eigenlijk nooit over heeft gehad. Voor mijn gevoel is het een conclusie die wel erg snel word getrokken. Mika is een heel sociaal kind en ja hij heeft wel moeite met spelen met leeftijdsgenootjes maar we merken niet dat hij daar last van heeft (kan ook karakter zijn denk ik). Wat me opvalt is dat Mika ook pas laat echt goed ging lopen, althans rennen. Als ik naar leeftijdsgenootjes keek dan was hij een hark als het om rennen ging. Dat gaat nu wel veel beter. Ik kan me niet van het gevoel ontrekken dat kinderen tegenwoordig ook wel veel "moeten" dus daarvoor wil ik hem beschermen maar parrallel daaraan willen we natuurlijk wel de juiste keuze voor hem maken. Met spanning wachten we het psychologisch onderzoek maar af. De indicatie gaat nog wel een paar maanden duren want ik heb het vandaag pas terug kunnen sturen. Dus zal hij waarschijnlijk toch op de gewone school beginnen......

Fijn om even met een lotgenoot hierover te praten!

Groetjes,
Marleen

[moniek]

Hoi Marleen,
Onze zoon had vanaf z’n 2e logopedie als ik zo terug denk heeft hij veel klanken aangeboden gekregen tijdens logopedie. Thuis oefenden we met hem wat de logopediste aangaf en de gewone dingen wat je normaal ook met een kind doet lezen ect..Tot hij naar de enkschool ging daar had hij op school logopedie en fysio en mocht er thuis niet geoefend worden dat vond hij heerlijk.
Wat je verteld over ’t audiologisch centrum dat ze je gelijk het advies gaven van speciaal onderwijs dat ging bij ons ook zo de logopediste gaf na haar onderzoeken direct aan dat hij echt een cluster 2 kind was, ik wist niet wat dat inhield toen ze uitlegde dat dat speciaal onderwijs was en dat ze wel de aanvraag voor een indicatie hier voor in werking wilde stellen stond ik sloeg ik helemaal dicht.
Het duurde ook wel even dat we het allemaal een plek konden geven. Zelfs toen we de indicatie toegewezen kregen was het voor ons niet vanzelf sprekend dat hij naar de Enkschool ging we zijn daar eerst wezen kijken, daar op school gespreken gehad. Daarna hebben we de voor en nadelen van speciaal en regulier onderwijs met een rugzak naast elkaar gelegd en vooral gekeken wat het beste voor de ontwikkeling van onze zoon was. Als ik nu zo terug kijk is het een proces waar je in zit vol emotie af en toe want ik wou geen kind die met de taxi naar school ging maar gewoon met zijn zusjes naar de school bij ons in ’t dorp.
Dat jaar dat hij naar de Enkschool ging kwam hij wel elke woensdag hier in het dorp naar school voor de sociale integratie zo hield hij wel contact met de jongens in ’t dorp dat was wel heel prettig. Ik wens je veel sterkte……
Groetjes Moniek

[Johanneke]

Dag Marleen,

Wat een lastige keuze he, speciaal of regulier... Onze slechthorende zoon start komend jaar op het speciaal onderwijs en wij zijn zo blij met die keuze.
In eerste instantie gingen wij naar een voorlichting op de school (De Horst -onderdeel van De Taalbrug in Eindhoven) met het idee:" dan weten we in ieder geval waar we niet voor kiezen..." Maar na de eerste 10 minuten voelde het al zo goed. De sfeer is geweldig, en het feit dat Milo in een klas komt met 9 kinderen in plaats van 26 zoals bij onze reguliere school, is een verademing.
Onze zekerheid van " Milo kan makkelijk regulier met wat begeleiding" lieten we varen nadat we zagen dat ons mannetje, die het 'zo goed deed' op het reguliere kinderdagverblijf, ineens wel ging zingen toen hij 2 ochtenden naar een speciale peuterspeelzaal ging (klein groepje, ondersteunende gebaren enz.). Wij vreesden hetzelfde op een reguliere school: op het eerste gezicht redt hij zich wel, maar in de praktijk blijkt dan dat hij de helft maar meekrijgt en daardoor gezellig zijn eigen plan trekt... Wij waren definitief over de streep toen de IB-er van de regulire school aangaf dat die ambulant begeleiding in de praktijk weing concreet voor Milo zou opleveren. Veel tijd van de extra uren zou al gaan zitten in overleg en wat tips aan de juf...

Nu is dat ten dele natuurlijk anders bij een slechthorend kind met hoortoestellen, maar ik heb vergelijkbare geluiden gehoord van ouders van taalspraak-kinderen. Milo heeft zelfs maar 1 ander Sh kind in zijn nieuwe klas. Wij denken hem zo uiteindelijk veel sterker op het regulier af te kunnen leveren, na een rustige en stimulerende kleuterperiode in het SO. En op het moment dat Milo aan regulier onderwijs toe is vertrouwen wij er ook op dat de school dat aan zal geven.

Voor Milo is het helder... in het begin wilde hij naar de school van zijn broer, maar wij hebben hem gezegd dat er veel kinderen naar andere scholen gaan (zag hij ook bij de diverse kinderen van het kinderdagverblijf) en dat De Horst zijn school is. Dat is voor hem ook helemaal normaal.
Ik denk ook dat het fijner is om te starten op speciaal dan het te proberen op regulier en daar misschien te moeten ontdekken dat hij het niet redt. Dan is de overstap moeilijker, zowel voor jullie als ouders als voor Mika.

En die afstand en de taxibus... ach, daar kijken ouders zo anders tegen aan dan de kinderen zelf. Milo wil ook het liefst gehaald en gebracht worden. Met wat regelwerk kunnen wij hem zelf naar school brengen (reistijd ongeveer 45 minuten) en is het voor hem duidelijk dat hij met de taxibus naar huis of naar de BSO gaat.

Succes met jullie keuzes en probeer vooral vanuit het perspectief van je kind te denken; waar voelt hij zich het fijnst en het veiligst...

Groet, Johanneke

[Sandra]

Hallo iedereen,

Onze zoon Danny(8) is slechthorend en heeft ernstige spraak taal problemen. Hij gaat al vijf jaar naar het speciaal onderwijs. Dit is een school voor slechthorende kinderen en spraak taal problemen. Het enigste advies wat ik kan geven is kijk naar je eigen kind, wat zou voor hem/haar het beste zijn, waar zou hij/zij zich het meest op zijn plek voelen. Dat klinkt heel makkellijk maar ik weet natuurlijk ook dat dat niet zo is.

Wij voelden gewoon toen Danny bijna vier was dat hij het niet zou redden op het reguliere onderwijs. Naar mijn idee was het ook helemaal niet logisch om hem naar school te laten gaan met allemaal kinderen met spraak-taal problemen, want dan had hij geen goed voorbeeld. Ik was zelfs bang dat het hem alleen maar minder zou motiveren.

Nu weet ik uit ervaring dat het de beste beslissing was voor hem. Al heel snel voelde hij zich thuis want hij was niet de uitzondering die niet goed praatte maar hij was net als iedereen. Tuurlijk was het ingrijpend voor ons als ouders om je kind smorgens in een busje te zetten en hem pas laat in de middag weer te zien. Toen eenmaal bleek dat het Danny heel goed deed en hij nu nog steeds elke dag met plezier naar school gaat, wisten we dat het goed was.

Ik vind het jammer dat het toch nog steeds een vooroordeel is over kinderen die met een busje naar school gaan.

[petra]

Hallo allemaal,

Mijn zoontje gaat nu sinds een paar weken naar een ESM school en ik denk dat we echt de juiste keus hebben gemaakt!
Voordeel is wel dat de school niet zo heel ver weg is. Hij gaat wel met de bus maar is van 8.20 tot 15.40 van huis.

Bij het aanmelden op de gewone basisschool vorig jaar (hij was toen 3,5 jaar en had net een paar maanden logopedie) moesten we een vragenlijst invullen. Naar aanleiding daarvan werden we direkt gebeld voor een gesprek.
Zij vonden dat Jelmer toch wel een erntsige achterstand had. Kort door de bocht kwam het erop neer dat ze hem alleen wilde hebben met een rugzak. en ik moest dat maar aanvragen. Hier heeft u een foldertje.
Helaas vond mijn logopediste dat ik nog helemaal niets kon doen (al had zij het vanaf consult 2 al over verbale ontwikkelings dyspraxie).
Pas toen hij in december een nieuwe logopediste kreeg met verstand van cluster 2 aanvragen ging het balletje rollen.

Eind mei werd hij 4 maar toen zaten we nog midden in de aanvraag en hebben het naar school gaan dan ook gewoon uitgesteld tot na de grote vakantie (hij bleef wel 3x per week naar de peuterspeelzaal gaan).

Toen ik eenmaal de ernst van zijn probleem inzag en de hele cluster 2 aanvraag, rugzak ESM School etc. een beetje begreep wilde ik al vrij snel dat hij naar een ESM school zou gaan.

Op de peuterspeelzaal kwam er echt bijna geen woord over zijn lippen en ik denk dat mijn zoon het type is wat de clown uit gaat hangen als hij overvraagd wordt.
Het voordeel van een ESM school leek mij ook dat hij de hele dag mensen om zich heen heeft die weten waar ze mee bezig zijn, en doordat hij er langere tijd is zij ook echt een goed beeld krijgen van wat hij kan. (bij de logopedist 1x per week kwam er lang niet uit wat wij thuis allemaal hoorden).

We merken nu na 3,5 week al duidelijk verschil in zijn praten! Het lijkt wel of hij 'durft' te praten. Hij praat harder en daardoor al duidelijker. Hij verteld nu ook echt dingen en je ziet hem zoeken naar nieuwe woorden.

De bus vond Jelmer vooraf alleen maar intressant maar helaas gaf het aan het begin nog even grote problemen. Hij vond het heel eng. Gelukkig is dat nu voorbij.

Kortom, wij zijn erg blij met onze keuze voor de ESM School.

Groeten Petra