En gezien mijn eigen H., was ik natuurlijk direct nieuwsgierig naar de ontwikkelingen hiervan. Maar ik wist ook dat het nog een paar jaar zou duren voordat er ook maar kleine kans in zat, deze behandeling naar Nederland te krijgen. Dus ik had geduld.
Na ruim 4 jaar zocht ik nogmaals op internet, nét toen de eerste onderzoeksresultaten binnen waren.
En die waren zéér positief! 100% Van de patiënten ervoeren dat hun klachten sterk afgenomen waren en hun levenskwaliteit sterk was toegenomen. Letterlijk een levens-veranderende operatie dus!
Ik voelde dat de tijd gekomen was te gaan onderzoeken welke arts in Nederland deze stap durfde te nemen, zeker nu ze ook in Engeland deze behandeling toepassen.
Een aantal maanden later, had ik, via via, een K.N.O.-arts* gevonden die wellicht open zou staan voor mijn verhaal en deze operatieve behandeling. En hoewel deze arts vrij terughoudend was, beloofde hij het wél voor te leggen aan een 6-tal collega’s. Na dit ‘topoverleg’
werd ik teruggebeld. Hij had een collega-arts gevonden, die hier zowel de kennis, vaardigheden en lef voor had, alsook zijn eigen ideeën.2e AFSPRAAK
Een paar weken terug had ik een afspraak met deze 2e K.N.O.-arts!
Om de ernst van mijn H. (hij beaamde stellig dat ik vrijwel zeker één van de ernstigste Hyperacusis-patiënten ben in Nederland) én de oorsprong van mijn H. (in de hersenen, niet in de oren), leek het hem beter dit eerst uit te proberen met een soortgelijke, maar minder ingrijpende, poliklinische ingreep. Mocht dit voor een verbetering zorgen in mijn H. en in mijn levenskwaliteit, dan wil hij de permanente operatie alsnog overwegen, omdat alleen dán zeker is dat het mij zal helpen.
PRIMEUR!
Morgen, donderdag 13 juni zal, voor het eerst in Nederland, deze poliklinische ingreep plaatsvinden. Ze zullen dan een stukje weefsel op het Trommelvlies leggen als een soort demper. Na 2 weken zal er een evaluerend gesprek plaatsvinden. Mocht ik er baat bij hebben, dan zal waarschijnlijk de operatie volgen (omdat ze er dan meer vertrouwen in hebben), ditmaal áchter het Trommelvlies, waarbij ze een stukje eigen weefsel zullen plaatsen op de Stijgbeugel. Ook hierin zal ik dan de eerste in Nederland zijn!
De arts beseft dat dit, mocht dit allemaal slagen, een primeur zal zijn in Nederland en het snel storm zal lopen.
Ik ben ook gevraagd mijn ervaringen van de komende weken te delen middels een blog op een andere site (als het positief uitpakt):
https://ikbenslechthorendnouen.wordpress.com
Spannend!
* Omdat we nog in de experimenterende fase zitten, wil ik nog even geen namen van artsen en ziekenhuizen noemen.
Dus zoals een mooi spreuk zegt: “Onderzoekt alles, maar behoudt het goede.” 