Ik ben een jongen van 19 en heb sinds ongeveer 3 of 4 jaar last van oorsuizen. In het begin was het heel erg zacht en hoorde ik het echt alleen als ik in een enorm stille ruimte was. Ongeveer rond diezelfde tijd heb ik een depressie gehad (gediagnostiseerd en anti depresiva gekregen). Ik was toen rond de 15/16 (helaas toen al erg veel meegemaakt) dus uitgaan of veel harde muziek was nog niet van toepassing geweest. Echter zat ik makkelijk 10 uur achter elkaar in een slechte houding achter mijn laptop (dont try this at home
) om maar te ontsnappen van de werkelijkheid. Dit leverde erg veel nekpijn/klachten op. Nu gaat het mentaal wat beter, maar ik heb nog steeds last van mijn nek. Het is wel wel minder geworden dmv therapie en betere houding, maar ik ga nog steeds geen dag door zonder pijn in mijn nek. Naast de nekpijn heb ik ook veel spanning in en last van mijn kaakspieren. Ik denk dat de stres zich manifesteert in klemmen. Ik voel af en toe dat ik het overdag doe maar naar mijn idee is het vooral snachts heel erg. Fysiotherapie heeft het klemmen ook erkend maar de behandeling hiervoor heeft helaas niks geholpen. (kan iemand misschien een bitje aanraden?)Nu houd ik heel erg van muziek. Maar weet wel, ik heb mijn muziek nooit lang hard aan staan. Ik ga veel naar festivals, maar na de eerste keer, 2 jaar geleden, heb ik meteen bescherming gekocht en sindsdien heb ik ALTIJD gehoorbescherming in bij festivals en OOK ALTIJD bij het uitgaan. Dit is omdat ik een soort intolerantie heb gekregen voor harde geluiden. Ik snap echt niet hoe je zonder bescherming op een festival kan staan, ik word na 10 seconden al gillend gek. Ik heb dan ook altijd minimaal twee paar bij me (mocht ik er 1 kwijt raken) omdat als ik geen gehoorbescherming heb ik gewoon weer naar huis kan gaan. Ik gebruik trouwens altijd "Alpine hearing protection oordoppen". De intolerantie is denk ik vooral mentaal omdat Ik er zelf eigenlijk altijd vanuit ben gegaan dat de oorsuizen het resultaat van gehoorbeschadiging was (dit is mij ook altijd verteld). Hier ben ik echter de laatste tijd erg aan gaan twijfelen.
In de 3 of 4 jaar dat ik de oorsuizen heb is het heel langzaam maar zeker steeds harder geworden. Hier zijn een paar punten die ik tot nu toe heb ontdekt:
• in het begin kon ik de intensiteit van de piep heel erg versterken door mijn kaken op elkaar te bijten, nu kan dit bijna niet meer. Ik zou nu de intensiteit van de piep ongeveer even hard schatten als de intensiteit van vroeger met aangespannen kaken.
• ik heb erg vaak een soort van drukgevoel in mijn oor, of achter mijn oor. Er schijnt niks met mijn trommelvlies te zijn maar toch voel ik daar een soort van druk (ja ik weet het dit is een beetje vaag
)• de intensiteit van de piep verschilt nogal van moment naar moment. En soms veranderd het wel van oor tot oor en soms niet.
• op de schedel zit een soort van uitsteeksel achter de oren. Daarvandaan lopen spieren naar beneden langs de nek, als ik daar op druk wordt de intensiteit van de piep een stuk groter.
• de piep die ik af en toe heb na een festival is een ander soort (ja sommige festivals knallen de speakers echt achterlijk hard). Deze piep is een stuk minder intens, veel lager en minder ruiserig maar meer een soort monotone brom. De continue piep is erg hoog, hard en ruiserig. Dus in de bus terug na een festival heb ik soms twee geluiden tegelijk.
• bij het kauwen veranderd mijn gehoor. Dit is heel erg merkbaar in de bus, als ik kauwgom kauw veranderd het geluid van de motor bij het aanspannen en ontspannen van mijn kaken.
• ik kan de toon,hoogte en of intensiteit van de piep veranderen door mijn kaak op bepaalde manieren aan te spannen. bijvoorbeeld door een overbeet met mijn onderkaak te maken schiet de hoogte en intensiteit van de piep enorm omhoog.
• ik hoor het beste van mijn hele familie. Ik ben er zeker van dat ik geen gehoorverlies heb. Ik ben altijd de eerste/enige die de telefoon/bel hoort, en de eerste die vind dat de tv te hard staat.
Nu ben ik hier al mee naar de huisarts geweest maar kreeg het gevoel dat ik daar totaal niet serieus werd genomen. Het werd al snel op het hoopje "te harde muziek, niks aan te doen" gegooid, terwijl ik in alle eerlijkheid en zeker in vergelijking tot mijn vrienden (die nergens last van hebben) nog geen gehoorbeschadiging zou moeten hebben. Omdat het zo vroeg is begonnen (nog voor de eerste keer uitgaan), ben ik altijd erg huiverig geweest.
Op aandringen uiteindelijk wel doorverwezen naar de kaakfysio maar kreeg nou ook niet het idee dat die er erg veel zin in had, na drie afspraken kreeg ik te horen dat ik vanaf nu maar zelf mijn kaken moet gaan masseren en mijn tong tussen mijn tanden moet stoppen.
Op dit moment is de piep nog niet heel erg storend. Binnen en dan vooral 's nachts in bed is het erg hard maar als ik buiten loop hoor ik het al bijna niet meer, laat staan als ik in de stad loop. Een paar weken terug had ik erg veel pijn in mijn kaken (ik weet niet waarom, misschien gestoten of een rare beweging gemaakt in mijn slaap???) en sindsdien is de piep weer wat harder geworden, ik merk wel dat ik hier erg onrustig van wordt. Het is niet zozeer de piep die mij angstig maakt, maar het feit dat het steeds erger wordt hoeveel ik er ook op let. En vooral de gedachte dat het uiteindelijk een punt van ondraaglijkheid gaat bereiken zorgt voor veel angst.
Daarom wil ik hier graag vragen of iemand enig idee heeft of T het gevolg kan zijn van spierspanning of andere aandoeningen van de kaak en hoe ik dit vanaf hier het beste aan kan pakken. Zijn er mensen die dit herkennen? Kan T wel het gevolg zijn van spierspanning? Moet ik een specialist inschakelen en zo ja welke?
Sorry voor dit boekwerk, hoop dat iemand mij kan helpen
.