Zal het dan toch gaan lukken? Dr. de Ridder bezocht....
Moderators: moderator, forumadmin
Zal het dan toch gaan lukken? Dr. de Ridder bezocht....
Hoi lieve forummers,
Na een lange tijd een bericht van mijn kant. Nogmaals iedereen, echt iedereen bedankt voor jullie steun en liefdevolle berichten.
Gisteren ben ik bij Dr. de Ridder geweest. Hij heeft serieus naar mijn verhaal geluisterd en gelukkig zei hij niet dat het psychisch is. Iets wat ik al van diverse doktoren heb moeten horen....
Zoals Ron en ik al wisten is er iets fout met de verwerking van geluid in de hersenen. Dr. de Ridder heeft mijn MRI bekeken die vorig jaar juni was gemaakt en zag daar een klein plekje op. Meer kon hij helaas niet zien, omdat de MRI daar niet diep genoeg voor was genomen.
Hij schreef twee medicijnen voor (niet verassend voor velen van jullie) nl. Deanxit en Rivotril. Mochten deze twee niet werken bij het slapen, dan krijg ik er ook Naltrexone bij.
Momenteel gebruik ik seroquel, maar dat is puur om onder zeil te zijn. Ik kan nog steeds niet uit mezelf slapen. De seroquel ga ik nu afbouwen en dan start ik met de andere twee. Ik ben hier heel huiverig voor; wat gaat deze medicatie met me doen? Gaat het helpen tegen de vervormingen van geluid? Ja, gezien mijn slechte ervaringen vorig jaar vind ik het vreselijk eng. Maar dit moet ik doen, als ik het niet probeer weet ik nooit of het de oplossing geweest zou zijn. Vertwijfeling alom dus..........
Op 18 augustus staan diverse test gepland (tDCS/TENS, Q-EEG, fMRI). Ook zal ik nog een internist raadplegen, want mijn lijf heeft ook heel wat te verduren gehad.
Hopelijk komt er een moment dat ik de wereld weer normaal hoor, dat de vervormingen minder worden of zelfs weg zijn. Wat verlang ik daar naar!
En wat wil ik graag mijn broer bezoeken in Curacao. Wij zijn elkaar 15 jaar geleden uit het oog verloren en hij was toevallig in Nederland in mei. Hij was van de hele situatie op de hoogte gebracht (door de politie) en stond ineens voor onze deur. Nu hebben we regelmatig contact via skype, wat toch heel fijn is. Ook heb ik steun van een geweldige man uit Engeland en een lieve vrouw uit de VS, die ik via het Amerikaanse forum heb leren kennen.
Tja, ik ben er nog lang niet. Duizenden vragen, onzekerheid alom. Maar een vechtlust waar het Oranje elftal nog wat van kan leren!
Ik houd jullie op de hoogte en wens jullie het allerbeste toe.
Linda
Na een lange tijd een bericht van mijn kant. Nogmaals iedereen, echt iedereen bedankt voor jullie steun en liefdevolle berichten.
Gisteren ben ik bij Dr. de Ridder geweest. Hij heeft serieus naar mijn verhaal geluisterd en gelukkig zei hij niet dat het psychisch is. Iets wat ik al van diverse doktoren heb moeten horen....
Zoals Ron en ik al wisten is er iets fout met de verwerking van geluid in de hersenen. Dr. de Ridder heeft mijn MRI bekeken die vorig jaar juni was gemaakt en zag daar een klein plekje op. Meer kon hij helaas niet zien, omdat de MRI daar niet diep genoeg voor was genomen.
Hij schreef twee medicijnen voor (niet verassend voor velen van jullie) nl. Deanxit en Rivotril. Mochten deze twee niet werken bij het slapen, dan krijg ik er ook Naltrexone bij.
Momenteel gebruik ik seroquel, maar dat is puur om onder zeil te zijn. Ik kan nog steeds niet uit mezelf slapen. De seroquel ga ik nu afbouwen en dan start ik met de andere twee. Ik ben hier heel huiverig voor; wat gaat deze medicatie met me doen? Gaat het helpen tegen de vervormingen van geluid? Ja, gezien mijn slechte ervaringen vorig jaar vind ik het vreselijk eng. Maar dit moet ik doen, als ik het niet probeer weet ik nooit of het de oplossing geweest zou zijn. Vertwijfeling alom dus..........
Op 18 augustus staan diverse test gepland (tDCS/TENS, Q-EEG, fMRI). Ook zal ik nog een internist raadplegen, want mijn lijf heeft ook heel wat te verduren gehad.
Hopelijk komt er een moment dat ik de wereld weer normaal hoor, dat de vervormingen minder worden of zelfs weg zijn. Wat verlang ik daar naar!
En wat wil ik graag mijn broer bezoeken in Curacao. Wij zijn elkaar 15 jaar geleden uit het oog verloren en hij was toevallig in Nederland in mei. Hij was van de hele situatie op de hoogte gebracht (door de politie) en stond ineens voor onze deur. Nu hebben we regelmatig contact via skype, wat toch heel fijn is. Ook heb ik steun van een geweldige man uit Engeland en een lieve vrouw uit de VS, die ik via het Amerikaanse forum heb leren kennen.
Tja, ik ben er nog lang niet. Duizenden vragen, onzekerheid alom. Maar een vechtlust waar het Oranje elftal nog wat van kan leren!
Ik houd jullie op de hoogte en wens jullie het allerbeste toe.
Linda
- annelies1980
- Berichten: 108
- Lid geworden op: vr 12.02.2010 13:29
- Locatie: België
- Brederordie
- Berichten: 479
- Lid geworden op: di 10.02.2009 10:21
- Locatie: Somewhere between Hope & Fear...
Goed om van je te horen, Linda!
En blij dat je weer vecht!!!
Rivotril heeft mij persoonlijk erg veel goed gedaan.
Verder, wat mooi dat je je broer hierdoor eigenlijk terughebt.
En dat verlangen dat je hebt, dat is het beste begin van vooruitgang!
Er is weer perspectief, dat is geweldig.
Kracht en succes gewenst,
Jante
En blij dat je weer vecht!!!
Rivotril heeft mij persoonlijk erg veel goed gedaan.
Verder, wat mooi dat je je broer hierdoor eigenlijk terughebt.
En dat verlangen dat je hebt, dat is het beste begin van vooruitgang!
Er is weer perspectief, dat is geweldig.
Kracht en succes gewenst,
Jante
Yes
Hoi allemaal,
Ja, en of het gelukt is! Ik heb goed nieuws te melden, de vervormingen zijn weg!!!!!
Afgelopen zondag werd ik wakker en het leek of de wereld weer normaal klonk. Ik deed wat testjes, zoals op mijn hoofd krabbelen, op de tafel kloppen, luisteren naar voetstappen. Ron wist niet wat hij meemaakte, ik wilde zo snel mogelijk naar buiten om door de bladeren te lopen. Ik liep wat vertwijfeld rond; hoor ik het nou wel of niet? Hoe klonk de wereld ook al weer? Beeld ik het mezelf in?
Maar echt waar, de geluiden klinken niet meer vervormd en in dat stomme deuntje. Sinds twee weken gebruik in deanxit en rivotril en voor mij is het duidelijk dat de medicatie deze langverwachte wens in vervulling deed gaan. Vorige week had ik al het idee dat de ruis in mijn hoofd minder was, maar wist het niet zeker. Maar nu wel. Auto's, vliegtuigen, de wind, voetstappen, vogels enz enz klinken weer normaal. Het is toch ongelooflijk!?
Ik heb nog wel het idee dat er nog een hele lichte ruis in mijn hoofd zit. Ook uit mezelf slapen lukt nog niet. Maar het lijkt wel of de medicatie de boel weer in orde aan het brengen is, dus ik verwacht dat er een soort herstelproces in werking is gesteld. Op 18 augustus staan er nog wel een paar testen gepland in het UZA. Ik twijfel of ik de fMRI laat doen, omdat dit veel herrie produceert. Deze week kijk ik het even af; als het zo blijft overleg ik het met dr De Ridder.
Lieve mensen, ik ben zooooooooooooooooooooooo blij. Er is hoop, ik kan weer verder. We zijn er nog lang niet, daarvoor is er teveel gebeurd, maar we gaan er voor.
Groetjes,
Linda
Ja, en of het gelukt is! Ik heb goed nieuws te melden, de vervormingen zijn weg!!!!!
Afgelopen zondag werd ik wakker en het leek of de wereld weer normaal klonk. Ik deed wat testjes, zoals op mijn hoofd krabbelen, op de tafel kloppen, luisteren naar voetstappen. Ron wist niet wat hij meemaakte, ik wilde zo snel mogelijk naar buiten om door de bladeren te lopen. Ik liep wat vertwijfeld rond; hoor ik het nou wel of niet? Hoe klonk de wereld ook al weer? Beeld ik het mezelf in?
Maar echt waar, de geluiden klinken niet meer vervormd en in dat stomme deuntje. Sinds twee weken gebruik in deanxit en rivotril en voor mij is het duidelijk dat de medicatie deze langverwachte wens in vervulling deed gaan. Vorige week had ik al het idee dat de ruis in mijn hoofd minder was, maar wist het niet zeker. Maar nu wel. Auto's, vliegtuigen, de wind, voetstappen, vogels enz enz klinken weer normaal. Het is toch ongelooflijk!?
Ik heb nog wel het idee dat er nog een hele lichte ruis in mijn hoofd zit. Ook uit mezelf slapen lukt nog niet. Maar het lijkt wel of de medicatie de boel weer in orde aan het brengen is, dus ik verwacht dat er een soort herstelproces in werking is gesteld. Op 18 augustus staan er nog wel een paar testen gepland in het UZA. Ik twijfel of ik de fMRI laat doen, omdat dit veel herrie produceert. Deze week kijk ik het even af; als het zo blijft overleg ik het met dr De Ridder.
Lieve mensen, ik ben zooooooooooooooooooooooo blij. Er is hoop, ik kan weer verder. We zijn er nog lang niet, daarvoor is er teveel gebeurd, maar we gaan er voor.
Groetjes,
Linda
Lieve Linda,
Ik ben nog niet zolang hier op het forum maar een van de verhalen die ik heb gelezen is jouw verhaal!
En nu ik dit lees kan ik alleen maar mijn tranen bedwingen en je toejuichen dat dit geweldig nieuws is!!!!!!!!!!!!
FANTASTICH gewoon..............ik heb er geen andere woorden voor.
Meid geniet ervan samen met Ron en doe het rustig aan, de zon schijnt weer voor jullie en dat is het belangrijkste dat er bestaat.
Lieve groeten en een knuffel,
Romika
Ik ben nog niet zolang hier op het forum maar een van de verhalen die ik heb gelezen is jouw verhaal!
En nu ik dit lees kan ik alleen maar mijn tranen bedwingen en je toejuichen dat dit geweldig nieuws is!!!!!!!!!!!!
FANTASTICH gewoon..............ik heb er geen andere woorden voor.
Meid geniet ervan samen met Ron en doe het rustig aan, de zon schijnt weer voor jullie en dat is het belangrijkste dat er bestaat.
Lieve groeten en een knuffel,
Romika
Niets is zo hopeloos dat wij geen nieuwe reden tot nieuwe hoop zouden vinden
- annelies1980
- Berichten: 108
- Lid geworden op: vr 12.02.2010 13:29
- Locatie: België
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten