Week van tinnitus bij Jinek

[Johnpon]

Ook ik heb het zwaar gehad in de beginperiode en vrij snel hulp gezocht.
Daarbij kwam ik uit bij de ggmd.
Daar leer je onder andere de focus van je tinnitus af te halen.
Dus er niet aan denken.
Verder heb ik de stilte bewust opgezocht om acceptatie van tinnitus te bevorderen.
Met de hyperacusis die ik de eerste maanden had heb ik het tegenovergestelde gedaan,geluid opzoeken.
Met acceptatie van het ene en het opzoeken van het andere is er rust ontstaan.
Dat heb ik meer op gevoel besloten omdat je instinct je verraad in het begin.
Je trekt je terug en je hoort enkel het geluid,daarbij ontstaat paniek.
Naar mijn idee is dat voeding voor het erger worden van beide en dat is niet wenselijk.

Wat bij mij werkte na de acceptatie was het gewoon weer gaan doen.
Tinnitus is vervelend maar geen belemmering naar vrienden toe te gaan of uit eten gaan.
Ook is het geen belemmering om een concert te bezoeken mits je oren goed beschermd.
De hyperacusis ligt veel ingewikkelder naar mijn mening als het blijvend is.
Dat heb ik gezien bij ons in de ggmd groep maar ook deze personen maakte enorm veel progressie.
Van niet kunnen eten aan tafel tot weer bij het gezin kunnen zitten en weer naar buiten zonder pijn in de oren.
Het is bij beide een mindgame waar je het brein juist niet aan het denken moet zetten.
De tips van o.a. Frits met afleiding enzovoorts deden bij mij de rest.
Dat koste tijd en rust vinden innerlijk maar uiteindelijk lukt dat.
Ten slotte,ik dacht ik vroeger niet na bij stilte waarom zou ik dat nu wel doen bij de geluiden die ik nu hoor?
Het is wat het is.

Iedereen staat er op zijn of haar manier in!

Ik heb meer dan 15 jaar tinnitus. In begin ook erg naar, maar naar verloop van wat tijd ging het beter en kon ik er goed mee omgaan. Echter een jaar geleden twee keer een flinke terug val gehad en nu kwakkel verder. Nog niet volledig hersteld.

Naar concerten ging ik nooit, want ik hou niet zo van muziek. Vroeger toen ik nog geen tinnitus had draaide ik ook al weinig muziek en nu kan ik het niet eens verdragen.

Ik stond wel stil bij de stilte, dacht er t.a.v geluid over na en zocht deze stilte ook vaak op. De Stilte was mijn ding.
Het enige dat ik kon verdragen was vogel gezang en andere natuur geluiden, mits niet te overheersend.

Bij de ggmd ben ik ook geweest en daar het ik weinig aan gehad omdat het veel te theoretisch was en geen of weinig praktische waarde had. Het kan zijn dat ggmd waar u bent geweest de kennis van Olav Wagenaar anders doceerden?

Ik heb ook cognitieve therapie gehad (bij GGZ) in een groep, echter was deze niet specifiek op het hebben van tinnitus gebaseerd.
Dus had het voor mij maar weinig waarde. Ondanks de huisarts me doorverwees naar het GGZ was dat niet de plaats waar ik moest zijn. Daarbuiten heb ik geen hulp kunnen vinden en krijgen waar wel wat aan zou hebben. Ik woon erg afgelegen.

Daarnaast heb ik niet voldoende financiële middelen om het een of ander te realiseren.
Hoorapparaten of specifieke therapie etc. kan ik gewoon weg niet betalen.

Buiten wat medeleven heb ik geen Directe steun. Ik ben volledig op mezelf aangewezen. Dat is erg eenzaam.

In het begin heeft de medicatie die Prof de ridder voorschreef mij goed geholpen, maar ook daaraan kwam een einde.
Het is me ook niet gelukt om het geheel zonder medicatie te stellen. Elke poging was een fiasco, waardoor ik nog verder in de ellende kwam.

Nu ben ik op zoek naar wijze raad, handvaten/tools om het dragelijker te maken. Men kan wel stellen van je moet dit/die of dat/deze (therapie, handelingen) doen/uitvoeren, maar dan moet dit zich wel in mijn omgeving bevinden en niet te duur zijn.
Daarnaast moet ik wel weten in welke mate dit dan geschikt is voor mij.

Zo zijn er nog meer elementen in mijn levenssituatie/hoedanigheid die t.a.v anderen anders is.

[Lalagè]

Zelf ben ik natuurlijk erg geinteresseerd hierover te lezen, en ben meer dan benieuwd naar hoe iemand acceptatie zonder dat dit denkwerk vergde heeft bereikt.

Plus de handvaten en/of tools om dit te realiseren. Acht ik eveneens erg belangrijk.
Echter is er kennis inzake de gesteldheid van de persoon (want niet iedereen staat er op dezelfde manier in) daarbij wel noodzakelijk om dit goed te kunnen beoordelen.

Acceptatie kost tijd, maar zo'n training of behandeling is echt niet per se nodig. De term denkwerk vind ik vreemd, want het is juist de bedoeling om er niet meer aan te denken. Bij mij is het vanzelf zo gekomen, al zal het vast hebben geholpen dat ik sinds een paar jaar dagelijks mediteer.

[Rooster80]

@ Johnpon. Ik heb bij de ggmd een groepstherapie gehad in Apeldoorn.
De eerste twee sessies waren inderdaad de theorie van Olaf Wagenaar.
Dat was de basis van de training maar de groepsgesprekken met begeleiding van Marion van de Konijnenburg waren het waardevolst.
Zij is vrijwel doof en heeft zware tinnitus,maar ervaart geen last meer daarvan.
Veelal kies je er zelf voor om in de cirkel van de tinnitus te blijven.
Door het op te zoeken en daarna rustpunten voor jezelf inbouwen in je dagelijks leven verbeter je de situatie aanzienlijk.
Tinnitus verdwijnt langzaam maar zeker naar de achtergrond.
Dit is natuurlijk een zeer korte uitleg.
Het is gewoon moeilijk in het begin en na acceptatie gaan de scherpe kanten er van af.
Of je het nu doet met medicatie,therapie,meditatie of wat dan ook.
Iedereen doet het op zijn manier daar kunnen we geen vallen allen over oordelen.
Uiteindelijk hebben we hetzelfde doel via wat voor pad dan ook.
Ik vind het vervelend dat je het zo zwaar hebt.
Misschien kan je proberen muziek op de achtergrond aan te zetten ook al geef je er niet zo om.
Het doorbreekt de stilte en je hersenen worden afgeleid.
Verder wandelde ik veel,bouwde ook rust momenten in door documentaires te kijken van de bbc.
Iets wat ik nooit deed en nu ook meer doe maar toen hielp het enorm.
Denk dat je zelf het beste kan bepalen wat je helpt.
Medicatie vind ik zeer begrijpelijk als je er nog geen grip op hebt.
Wat nodig is dat moet gewoon.

[Johnpon]

Bedankt Lalagè en Rooster80 voor jullie reactie.

Niet aan denken,
Niet naar luisteren,
Niet op reageren (emoties en gevoelens),
in totaal niet mee bezig zijn en loslaten.
Door afleiding. Dat is begrijpelijk, maar erg moeilijk.
Ik heb het juiste recept daar nog niet voor gevonden, maar poog het te laten resulteren.

Ik probeer mijn aandacht juist op iets anders te richten en dat gaat voor een bepaalde tijd goed, maar helaas is er ook terugval.
Het is net als een berg zand waarop je omhoog probeert te klimmen maar waar je steeds weer (door het losse zand) naar beneden zakt.

Als ik ga slapen, ontwaak en wordt geconfronteerd met mijn beperkingen is die confrontatie heftig, waardoor je weer in dat neerwaartse spiraal komt.
Daar moet ik dan overheen en dat is mogelijk door discipline en gewoonte, als je daar de kracht voor hebt. Echter voel ik me soms niet krachtig genoeg om het te laten plaatsvinden. Ik blijf het proberen en hou me zelf voor dat het dan ook minder zal worden.

[Rooster80]

Het komt echt.
Bij was het ook een lange weg met vallen en opstaan.
Soms denk je dit komt nooit goed en het andere moment merk je er praktisch niks van.
Het tweede krijgt na verloop van tijd de overhand.
Ook bij het slapen en ontwaken gaat de confrontatie steeds minder worden.
Ik heb soms in moeilijke tijden meer last van mijn tinnitus.
Maar het zakt nu altijd terug naar het acceptabele niveau.